cevabı olmayan sorular sorma bana

[karakan]

CEVABI OLMAYAN SORULAR SORMA KALBİM BANA

İçimde zavalı ve yalnız bir hayat akıp geçiyor.Anlamsızlık … Anlamsızlık... Hayattan anladığım sadece bu..Gelenler ..Gelişleriyle mutluluk getirenler , kimi dost kalırlar , kimi aşk kalırlar en çok da kimi unuturlar? Kendilerinimi bende bırakırlar yoksa beni yanlarına alıp mı giderler. Etimden kopardıkları et midir? Et parçasıysa götürdükleri şu solumdaki koca bir uçurum boşluğu da ne? Kalbimi koparıp almışlar yerinden canımı canımdan eden bu hırsız da kim?

İçimde zavallı bir yorgun var diyorum da...Yok ki içimde benden başka zavallı... Bak işte hak ettiğim yerde olmak bana hakken ..Yerlerdeyim hakmıydı bu? Anlayamadığım dünyanın kiriydi... Şimdi anlayamadıkları benim kirim... Kime dokunsan biraz ben en çok da dokunulan kirlenir... Her kes den bir renk almam lazımdı, almıştım da... Peki bu siyah lekede kimin ? Benmiyim yoksa senin yüzyıllardan öte sevdiğin… Hayır... Hayır bu isyan çığlıklarının sahibi yalın çıplak ben değilim... Ben değilim işte gökkuşağının en parlak rengi… Bir yorgun de , bir dilenci say , yada arsız bir yabancı içinde saklanmış bir yabancı say... Ben aradığın , bulduğunu sandığın ömrünü harcadığın değilim…

Dündü her şey..Bugünse uyanılmış bir gün.Dün rüyaların tutsağı ..Bugünse karabasanların korkulu kabusların diyarı..Masal yazacaktık ama gördükki kabus olmuşuz.. Hani dualar vardır hiçbir zaman kabul edilmeyen..Hani bir köpek duası göklerden hiçbirşey yağdırmayacak..Sayki aşk öyleydi , sayki aşk rüyaydı , sayki yaşamadık , say ki yaşadıkta hiçbirşey anlamadık…

Hiç kimse bilmeden , kazara düşürülmez..Kim düştüyse cehennem çukurlarına , bile isteye , adım adım düşer üstelik..Kendi çelmesini kendi çeler ayağına , kendi ipini kendi çeker aslında…

İçimde bir iç çekişme , içimde sulanmayı bekleyen binlerce günah tohumları , zehrimin adı aşk , zakkumun tadı aşk , yalnızlığın adı aşk , felaketin tadı aşk..Tüm sayılanlara inat , inadımın inadında ..Aşk n saf olanı aramızda..Kandırılmaya en müsait olan , hasrete en namüsait olanda o aslında..Üç harf kadardır dilde ..Kaç ben ağırlığında …Bilinmez ki ?

Şimdi satırlar tutsak , yürek kaçak , sevda uzak..Bir virgül boşluğunda , bir yarım nefes alış arasında yaşatılan aşk..Varlığına ömür verilir , yokluğuna ömür verilir…Her yönü başka bir acı , her yönü başka bir tat verir..Çelişkilerdeyim….Aşkta çelişki olmaz deme..Oluyor işte…

Sen kadar severmisn beni ? Ben kadar vazgeçermisin senden.Bilmiyorum ..Hiçbirşeyi bilmediğim gibi bunuda bilmiyorum..Belkide kendi içimle bilmediğim bir dille konuşmaya çalışıyorum..Ondan anlamıyor beni kalbim..Kapattı bana kapılarını , algılarını kalbim..Anlamıyorum kalbimin dilini..Anlayamıyorum..İnsan bu kadar yakınını,kendi içini çözemezken , seni nasıl çözebilsin ki?

Şimdi diyecek bir şey bulamıyorum , kaçıyorum hayallerimden , nasılsa bugünler de dün olacak..Yaşananlar sadece damakta tat , tende acı olacak..Bir kaç güzel günse vaat edilen …Ömrün kalanı ne olacak…??

Cevabı olmayan sorular sorma kalbim bana....!!!!