merhaba sevgisine öldüğüm insan

[karakan]

- Merhaba sevgisine öldüğüm insan,

İnşallah iyisindir, çünkü sen kötüysen ben ölüyüm. Sessizliğimin her efkarlı gecesinde ağlıyorum. Yokluğunda günlerim çözülmüyor. Adını sığdıramıyorum hecelerime belki sen benden öte bilinmezsin sana olan hislerimi şu zavallı yüreğime kilitlediğimden beri nefes alamıyorum sensiz. Çizemiyorum artık yüzünü hayallerime, yazamıyorum adımı yüreğinin derinliklerinde. İşte o zaman görürsün gözlerimi gözlerinin içinde, Sevgim senin için zor olabilir. Candan yakın ecelden uzaksın belki de ama her zaman içimde sen olursun. Her köşesi seninle işlidir aynı bir oya gibi, sen yüreğimdesin onun en güzel köşesinde ve beynimin asla silinmeyecek yerinde. Hüzün çiçekleri saçıyor bir tanem sensiz her günümde seni sensiz yaşamak, idam sehpasında ecelini beklemek kadar zor. Alev gözlüm bunu biliyor musun? Yüreğimde hasretinin feneri ışık tutarken yalnızlığıma, ışığını sen daha görmedin şu zavallı atan yüreğimin her köşesi seninle kaplı. Kapatmışsın gözlerini dünyaya mil çekmişsin. Oysa ben senin gözlerinin, ben senin yüreğinin, ben senin bedeninde dolaşan ılık nefesin olmak istiyorum.
Bir gün tutacaksa ellerim ellerini, sabaha kadar seyredebileceksem gözlerini beklemeye hazırım. Bir ümit ver bir ışık tut bana işte o zaman her şey dize gelir. Ferhat gibi çöllere düşemem ama her damlasında seninle dolu olan kanımla adını yazarım sonsuzluğun işaretini bulduğum ilk yerde. Belki bir gün ecel sensiz gelecek kapıma, son arzum ise senin hayalini anarak gözlerimi kapamak adını söyleyerek canımdan olmak. Şu anda yalnızlığımdaki seni anlatmak istiyorum hecelerime, Hayallerimde gözlerini öptüğüm bebeğim; Ellerini tutmak saatlerce avuçlarında sıcaklığını hissetmek istiyorum. Bu kış akşamında yağmur benim için yağıyor, gökyüzü benimle beraber ağlıyor, ılık ılık esiyor rüzgar. Ama yoksun.....